Jak włączyć zawijanie wierszy w Visual Studio Code

Dlaczego warto używać zawijania wierszy?

Zawijanie wierszy to istotna funkcja w edytorach tekstu, która oferuje szereg korzyści, zwłaszcza w kontekście programowania. Jednym z głównych powodów, dla których warto używać zawijania wierszy, jest poprawa czytelności kodu. W praktyce programistycznej często zdarza się, że linie kodu są dość długie i zawierają wiele znaków. Bez funkcji zawijania wierszy, konieczność przewijania w poziomie może sprawić, że kod staje się mniej czytelny, a jego analiza i zrozumienie mogą być utrudnione.

Włączanie i wyłączanie zawijania wierszy w Visual Studio Code krok po kroku

Aby włączyć lub wyłączyć zawijanie wierszy należy:
• 1. Włącz Visual Studio Code
• 2. Wejdź w ustawienia (lewy dolny róg, ikona koła zębatego)
  
• 3. Wybierz opcję Settings
  
• 4. Wyszukaj Word Wrap
• 5. Aby włączyć przestaw na „ON”, a jeśli chcesz wyłączyć na „OFF”.
  
Jeśli chcesz włączyć lub wyłączyć zawijanie treści tylko na chwilę, możesz skorzystać ze skrótu klawiszowego alt + z

Różnica

Ręczne zawijanie wierszy vs. automatyczne zawijanie

W środowisku programistycznym, zarówno ręczne, jak i automatyczne zawijanie wierszy stanowią dwa różne podejścia do zarządzania długością linii kodu. Ręczne zawijanie wierszy polega na świadomym ustawianiu linii kodu w taki sposób, aby były one czytelne i estetyczne. Programista sam decyduje, kiedy i gdzie rozpocząć nowy wiersz, co daje pełną kontrolę nad strukturą kodu. To podejście może być preferowane przez tych, którzy chcą zachować precyzyjną kontrolę nad formatowaniem kodu i mają specyficzne preferencje co do układu wierszy.

Z drugiej strony, automatyczne zawijanie wierszy deleguje zadanie formatowania kodu edytorowi, który samodzielnie dostosowuje długość wierszy zgodnie z zdefiniowanymi parametrami. To podejście jest wygodne, szczególnie w przypadku pracy nad projektami zespołowymi, gdzie jednolite formatowanie ułatwia współpracę między programistami. Automatyczne zawijanie wierszy może również być bardziej efektywne, eliminując potrzebę ręcznej manipulacji każdego wiersza.

Ostateczny wybór między ręcznym a automatycznym zawijaniem wierszy zależy od indywidualnych preferencji programisty oraz kontekstu projektu. Programiści, którzy preferują kontrolę nad estetyką kodu, mogą wybrać ręczne zawijanie wierszy, podczas gdy ci, którzy cenią sobie automatyzację i spójność w projekcie, mogą zdecydować się na automatyczne zawijanie. W niektórych przypadkach, połączenie obu podejść, znane jako "zawijanie miękkie" (soft wrapping), może stanowić złoty środek, umożliwiając programiście ręczne manipulacje tam, gdzie są potrzebne, a jednocześnie korzystając z automatycznego zawijania dla reszty kodu.